Chevrolet Captiva

Samochody Sport Utility Vehicles (SUV) z Korei Południowej właściwie były raczej domeną Hyundaia, który wraz z modelem Galloper i Sportage ze stajni jego spółki-córki Kia, już na początku lat 90. XX wieku przedstawił samochody terenowe do użytkowania na drogach utwardzonych i nieutwardzonych. Południowokoreański producent Daewoo skoncentrował się natomiast na segmencie samochodów małych i kompaktowych oraz na produkcji średniej klasy limuzyn. Po tym, jak w roku 2002 firma Daewoo została przejęta w większości przez amerykański koncern General Motors (GM), Amerykanie zdecydowali się wspólnie z Koreańczykami zaprojektować nowy model na rozwijający się rynek SUV-ów.

Chevrolet Captiva i Opel Antara mają wspólnych przodków

Za podstawę służył konstruktorom samochód koncepcyjny, który firma GM w roku 2004 przedstawiła jako studium pod szyldem marki Chevrolet. Platforma montażowa bazowała również na projekcie GM. W roku 2006 w GM Daewoo w Korei Południowej oraz w rosyjskim zakładzie GM rozpoczęła się produkcja nowego SUV-a. W Azji wprowadzony został kompaktowy crossover jako Daewoo Winstorm. W Europie wszedł na rynek model pod nazwą handlową Chevrolet Captiva. Przy niewielkiej modyfikacji stylistyki nadwozia i wnętrza samochodu firma GM Daewoo produkowała na bazie Captivy jednocześnie kompaktowego SUV-a, którego oferowano w Europie jako model Opel Antara.

Chevrolet Captiva dostępny jest jako wersja pięcio- i siedmiomiejscowa

Posiadający zaledwie 4,64 m długości i 1,72 m wysokości Chevrolet Captiva produkowany był w dwóch różnych wariantach wyposażenia wnętrza jako samochód z pięcioma siedzeniami oraz jako wyposażona w dodatkową kanapę tylną wersja z siedmioma miejscami. Jeśli chodzi o zespoły napędowe, dostępny był dołączany napęd na cztery koła oraz przedni napęd. W zależności od wersji Captiva posiadał ręczną albo automatyczną skrzynię pięciobiegową. Seryjnie montowano w modelu Chevrolet Captiva elektroniczny system stabilizacji toru jazdy ESC, system ABS, a także przednie i boczne poduszki bezpieczeństwa. W europejskim teście zderzeniowym SUV został odznaczony czterema z pięciu możliwych gwiazdek. W modelach z napędem na cztery koła zastosowano układ wspomagania hamowania, układ wspomagania zjeżdżania ze wzniesienia i system kontroli trakcji, które przystosowały Chevroleta Captiva także do jazdy po drogach nieutwardzonych.

Dla Chevroleta Captiva do wyboru są dwa silniki benzynowe

Chevrolet Captiva oferowany był z trzema różnymi silnikami jako samochód na olej napędowy i benzynę. Główny model posiadał silnik benzynowy 3,2 l, który dostarczany był przez siostrzaną firmę GM Holden z Australii. Zespół napędowy osiągał moc 230 KM (169 kW) i był osiągalny wyłącznie jako wersja siedmiomiejscowa z automatyczną skrzynią biegów w połączeniu z napędem na cztery koła. Maksymalna prędkość wynosiła 204 km/h, zaś sto kilometrów z tym silnikiem Captiva osiągał w 8,8 sekund. Średnie zużycie paliwa podawane przez producenta to 11,5 litra, co odpowiadało emisji CO2 na poziomie 264 g za każdy przejechany kilometr. W modelu wejściowym z przednim napędem firma GM Daewoo montowała silnik czterocylindrowy o pojemności skokowej 2,4 i i mocy 136 KM (100 kW), dzięki któremu Captiva osiągał prędkość maksymalną 185 km/h. Zużycie paliwa w przypadku jednostek napędowych Euro4 wynosiło przeciętnie 8,9 l (emisja CO2 217 g/km). W tej wersji silnika SUV dostępny był z możliwością zamiany na napęd na gaz samochodowy, w przypadku którego emisję CO2 można było zredukować do 192 g/km.

Napęd przedni i na cztery koła można łączyć z silnikiem Diesla

Chevrolet Captiva dostępny był w programie jako Diesel z silnikiem common rain 2.0, który w zależności od wyposażenia można było łączyć z przednim napędem lub napędem na cztery koła. W wersji podstawowej silnik z turbodoładowaniem o mocy 150 KM (110 kW) zużywał przeciętnie 7,2 l oleju napędowego (191 g/km emisji CO2). Prędkość maksymalna oscylowała w granicach 184 km/h. Do przyspieszenia od 0 do 100 km/h silnik z samozapłonem i przednim napędem potrzebował 10,8 s, a z napędem na cztery koła – do 12,2 s. Filtr cząstek stałych nie był seryjnie montowany w modelach z silnikiem Diesla.