Corvette C3

Corvette to prawdziwa legenda. Auto jest powszechnie rozpoznawalne i to nie tylko przez miłośników motoryzacji. Ten charakterystyczny model można było podziwiać już w wielu kinowych hitach. W Corvette C3 zmieniał się jeden z Transformersów. Corvettą był również przeciwnik głównego bohatera w kreskówce "Auta". Ten Chevrolet odegrał również dużą rolę w trzecim sezonie bijącego rekordy popularności serialu "Fargo". Sylwetka samochodu jest dopracowana i od razu zapada w pamięć. Projektanci kolejnych odsłon modelu nieustannie dbają o aerodynamikę. To właśnie dzięki odpowiedniemu designowi nadwozia Corvetty mogą pochwalić się imponującymi osiągami. Na ich przyspieszenie ma oczywiście wpływ także typ nadwozia. Te auta to niezmiennie kabriolety lub roadstery. Podróżować w nich mogą jedynie dwie osoby, co drastycznie zmniejsza masę całkowitą pojazdu. Pierwsza Corvetta została przedstawiona światu w roku 1953. Za jej stworzenie w znacznej mierze odpowiadał Harley Earl. Inspirację do zaprojektowania tego modelu miały dla niego stanowić auta amerykańskich żołnierzy wracających z Europy. Po zakończeniu misji często przywozili ze sobą osobliwe pamiątki w postaci brytyjskich i włoskich samochodów takich jak choćby Jaguar czy Alfa Romeo. U wielu ludzi słowo "corvetta" wzbudzi skojarzenia spoza motoryzacji. Jak to często bywa, nazwa została zaczerpnięta z zupełnie innej branży. Korwetami nazywane były statki budowane do celów zwiadowczych, a więc odznaczające się znaczną lekkością. To właśnie lekkość i szybkość miały być dominującymi cechami tego modelu. Od początku swojego istnienia samochód miał mieć sportowy i rekreacyjny charakter. Świadczą o tym chociażby reklamy Corvetty. Podczas promowania kolejnych generacji często prezentowano model na stromej drodze z pięknym widokiem w tle. Kolejne odsłony otrzymywały oznaczenie C z odpowiednią liczbą. W roku 1962 na rynku pojawiło się auto Corvette C2. Sześć lat później Corvette C3 i tak aż do siódemki. Od drugiej generacji wprowadzono jednak także półoficjalną nazwę samochodu. Tego Chevroleta często nazywa się Sting Ray. Określenie nawiązuje do niebezpiecznego gatunku płaszczki. Ta dodatkowa nazwa miała oddawać grację i swobodę, z jaką samochód porusza się po drogach.

Stingray versus Sting Ray, czyli mały krok ku wielkim zmianom

Harvey Earl wprowadził do motoryzacji ideę samochodu koncepcyjnego. Nic więc dziwnego, że do promowania kolejnych odsłon Stingraya wykorzystywano supersamochody. Model Corvette C3 został oparty na stworzonym nieco wcześniej samochodzie studyjnym. Podstawę do jego zbudowania stanowił prototyp Mako Shark II zaprojektowany przez Billa Mitchela. Model zaprezentowano podczas nowojorskiego Auto Show w roku 1965. Jego wariant ze zmienionym silnikiem przedstawiony został też podczas Paryskiego Salonu Samochodowego. Mako Shark II odwiedził także inne amerykańskie i europejskie wystawy. Właściwy model Corvette C3 trafił do sprzedaży w roku 1968. Po raz drugi wykorzystano w odniesieniu do niego oznaczenie dodatkowe - Stingray. Warto zwrócić jednak uwagę, że tym razem nazwa była pisana łącznie. Model opuszczał linie produkcyjne przez kolejnych piętnaście lat. Nic więc dziwnego, że na rynku w dalszym ciągu funkcjonuje dużo egzemplarzy Corvette tej generacji. Tego typu samochód używany zobaczymy jednak o wiele częściej w Stanach Zjednoczonych niż w Europie. Ze względu na wysokie ceny niewielu pasjonatów decyduje się na sprowadzanie amerykańskich oldtimerów. Przez lata Corvette C3 poddano naturalnie wielu drobnym modyfikacjom. Pierwotnie auto było produkowane z silnikiem o mocy 300 KM. Stopniowo do kolejnych generacji wprowadzane były coraz mocniejsze jednostki. Na początku lat 70. ich moc sięgała już 425 KM. Trzeba jednak pamiętać, że były to inne czasy. Państwa dopiero zaczynały egzekwować od producentów poszanowanie dla ekologii. Właśnie w roku 1970 prawo Stanów Zjednoczonych nakazało znaczne ograniczenie emisji spalin. Fakt ten znacznie zahamował rozwój wydajności silników montowanych w Corvettach. Na moc kolejnych silników negatywny wpływ miał także kryzys paliwowy w latach 70. ubiegłego wieku. Zmiany dotyczyły także mniej istotnych elementów. W roku 1973 chromowane zderzaki zostały zmienione na mniej stylowe, ale bardziej wytrzymałe, wykonane z plastiku. Znaczną metamorfozę przechodziło nadwozie. W 1976 zamiast dzielonego okna tylnego pojawiła się szyba panoramiczna. W tym samym roku płaszczka przestała być płaszczką. Z nadwozia zniknął napis Stingray, który do tej pory był związany z autem niemal synonimicznie.

Sportowy oldsmobile na polskich drogach

Samochód używany Corvette C3 w naszym kraju nie pojawia się szczególnie często. Decydując się na jego zakup, należy uważać na kilka kwestii. Musimy pamiętać, że mamy do czynienia z autem przeszło trzydziestoletnim, które zostało wyprodukowane na innym kontynencie. Ze względu na niską dostępność części zamiennych wiele usterek mogło zostać naprawionych prowizorycznie. Corvette C3 to model sportowy i jego osiągi zawsze robiły wrażenie, zwłaszcza w porównaniu ze współczesnymi mu autami. Był on jednak produkowany przez 15 lat i w tym czasie zaproponowano aż 34 różne silniki. Moc pojazdu może wynosić więc od 180 do 435 KM. Pojemność jednostek waha się natomiast od 5,4 do 7,4 litra. W Corvettach dominują manualne skrzynie biegów. Polski użytkownik może być zdziwiony - w niektórych wersjach znajdziemy bowiem przekładnię trzystopniową. W teorii na rynek trafiły dwie wersje nadwoziowe - kabriolet i roadster. W praktyce jednak pomiędzy poszczególnymi autami tych typów widać naprawdę spore różnice. W zależności od roku produkcji auto wyposażano w inną przednią szybę, inne zderzaki oraz maskę o nieco zróżnicowanym kształcie. Warto też wspomnieć, że to właśnie Corvette C3 w wersji cabrio była pierwszym amerykańskim autem z rozkładanym dachem typu t-top.