Fiat Cinquecento

Fiat Cinquecento to niewielkie miejskie auto, które produkowano w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku w Polsce. Model trafił na rynek jako następca Fiata 126p i szybko podbił polskie ulice. Nic dziwnego - ten niewielki samochód w czasach wprowadzenia na rynek oferował kilka innowacyjnych funkcjonalności. Fiat Cinquecento zadebiutował na rynku w 1991 roku, a już w 1993 znalazł się na podium w konkursie Samochód Roku - wówczas model zajął drugie miejsce. Pojazd sprzedano w imponującej ilości ponad miliona egzemplarzy, co stanowi doskonały argument, że Cinquecento warto kupić także jako samochód używany. Dla niektórych zaskoczenie może stanowić fakt, iż Fiat Cinquecento został stworzony w wersji Sporting, która była bazą do skonstruowania pojazdów rajdowych.

Krótka historia Fiata Cinquecento

Fiat Cinquecento po raz pierwszy zjechał z taśmy w tynieckiej fabryce w 1991 roku. Auto miało charakterystyczny, kanciasty design, za sprawą którego można bez trudu je rozpoznać na ulicach także obecnie. W porównaniu z poprzednimi modelami marki Fiat Cinquecento dysponował niezależnym przednim zawieszeniem, wzmocnionymi słupkami bocznymi nadwozia, a także strefami zgniotu. Co więcej, samochód posiadał ocynkowane nadwozie, które chroniło przed niekorzystnym wpływem korozji. Auto za dopłatą można było wyposażyć w kilka rewolucyjnych na tamte czasy funkcji takich jak autoalarm czy automatycznie opuszczane szyby. Poza standardem dostępna była także klimatyzacja i immobilizer. W 1993 roku wyposażenie dodatkowo wzbogacono w dzielone siedzenia z tyłu oraz centralny zamek. W tym samym roku producent zdecydował się na facelifting, który polegał na wprowadzeniu pewnych modyfikacji we wnętrzu pojazdu. Zmiany było widać szczególnie w wyglądzie wskaźników. W 1996 roku wyposażenie uzupełniono o funkcjonalności poprawiające bezpieczeństwo. Były to dostępne poza standardem pirotechniczne napinacze pasów oraz poduszka powietrzna kierowcy. W 1994 roku na rynku pojawiła się wersja Cinquecento Sporting, która charakteryzowała się niższym i twardszym zawieszeniem. Pojazd dysponował trzynastocalowymi felgami i szerszymi oponami. Wyraźnie widać było także zmiany w wyposażeniu wnętrza. Producent zdecydował się na sportowe fotele, skórzaną kierownicę, a także pasy bezpieczeństwa w kolorze czerwonym. Na desce rozdzielczej wśród wskaźników pojawił się dodatkowo obrotomierz. Wiosną 1996 roku do oferty włączony został ograniczony pod względem funkcji model Young, a także wersja Soleil, która cechowała się elektrycznie otwieranym dachem wykonanym z brezentu. W 1997 roku producent zachęcony sukcesem miliona wyprodukowanych egzemplarzy zaprezentował wersję van. Rok później zdecydowano o zakończeniu produkcji Fiata Cinquecento.

Paleta silnikowa Fiata Cinquecento

Fiat Cinquecento dysponował napędem na przód. Producent zdecydował się wyłącznie na montaż jednostek benzynowych. Najmniejszy silnik o mocy 31 KM pozwalał na rozwinięcie prędkości maksymalnej 127 km/h. Czas od zera do setki nie był imponujący, bowiem wynosił 28 sekund, jednak osiągi z pewnością rekompensowane były przez niskie zużycie paliwa już od 4,3 l na 100 km. Nie sposób zaprzeczyć, że jest to wynik, o którym właściciele większości aut mogą jedynie pomarzyć. Bez wątpienia ekonomiczne aspekty stanowią koronny argument, by zdecydować się na Fiata Cinquecento jako samochód używany. Mocniejszy silnik dysponował mocą maksymalną do 41 KM i zapewniał wyraźnie lepsze osiągi - samochód do setki rozpędzał się w 18 sekund, zaś maksymalna prędkość wynosiła 140 km/h. Poprawa osiągów nie pociągnęła za sobą znacznych zmian w zużyciu paliwa, gdyż model konsumował od 4,8 l na 100 km. Warto zauważyć, że była to jednostka napędzana przez łańcuch. Wprowadzona na rynek w 1994 roku wersja Sporting zdeklasowała poprzedników pod względem osiągów. Auto dysponowało silnikiem o mocy 54 KM, który pozwalał na rozwinięcie prędkości maksymalnej do 150 km/h. Osiągał też najlepszy czas od zera do setki - 13,8 s to wynik, który zostawiał inne wersje silnikowe daleko w tyle. Lepsze osiągi ponownie nie wpłynęły na ekonomiczność jazdy. Samochód spalał bowiem przeciętnie 4,7 l na 100 km.