Ford Granada

Limuzyny takie jak Ford LTD o długości ponad 5,70 m wyposażone w potężne silniki V8 jeszcze w latach 70. były nieodłączną częścią programu amerykańskiego konstruktora aut Ford na rodzimym rynku. Na Starym Kontynencie importowane krążowniki szos tej marki były rzadkim widokiem. Powodem był fakt, iż na europejskie ulice inżynierowie opracowali serie pojazdów o mniejszych gabarytach, które produkowano w fabrykach koncernu w Niemczech i Wielkiej Brytanii. Modele te nie były z reguły sprzedawane w USA. W latach 70. producent dostrzegł jednak szansę, by zaistnieć w Europie w roli dostawcy samochodów klasy średniej-wyższej. Już od końca lat 50. w Kolonii produkowano auta serii P na czele z Fordem Taunus. Jego następca został opracowany w ramach niemiecko-brytyjskiej współpracy. W 1972 roku pojazd zaprezentowano pod nową nazwą Ford Granada.

Pierwsza generacja Forda Granady produkowana od 1972 do 1977 roku

Poprzez swoje wymiary Ford Granada manifestował przynależność do klasy średniej-wyższej. Rozstaw kół wynosił przeszło 2,77 m, a długość karoserii przekraczała 4,67 metra. Potężną formę podkreślała również zwiększona szerokość. Podczas gdy poprzednik Ford 20M mierzył 1,75 m wszerz, Ford Granada wyjechał na ulice jako auto o szerokości niemal 1,80 m. W pierwszej fazie produkcji od 1972 do 1977 roku Ford Granada montowany był w trzech wersjach nadwoziowych: jako dwu- i czterodrzwiowa limuzyna oraz kombi. Ponadto Ford Granada zjeżdżał z taśmy jako coupé. Ze względu na niewielką liczbę wyprodukowanych egzemplarzy Ford Granada w wersji coupé jako Classic Car należy obecnie do najbardziej poszukiwanych modeli z tej serii.

Ford Granada z silnikami V6

Do okazałej formy flagowego modelu producent już na początku produkcji dostosował silniki V6 o potężnej mocy 137 KM (101 kW). W 1975 roku dodatkowo w wersji początkowej Forda Granady montowano czterocylindrowe motory zaczerpnięte z produkowanego wcześniej Forda Consula.

Włoski design dwóch generacji Forda Granady produkowanego w latach 1977-1985

Druga generacja Forda Granady zjeżdżała z taśmy od 1977 do 1985 roku. Model zyskał całkiem nowy wygląd zaprojektowany przez włoskie biuro projektowe Pininfarina. Nową karoserię o smukłych kształtach zmieniono nieco w ramach faceliftingu w 1981 roku. W tym okresie produkcji Ford Granada oferowany był jako limuzyna i kombi, który zgodnie z tradycją Forda nazwano mianem Turnier. Nowość w programie Forda Granady stanowiły pierwsze silniki Diesla w tej serii, które porównywano do słynnych jednostek V6 i czterocylindrowych motorów.