Ford Taunus

Zanim amerykańscy producenci samochodów Ford zaczęli sprzedawać swoje auta w Niemczech pod własną marką, w usytuowanych wokół Kolonii zakładach producenta w latach od 1939 do 1966 pod szyldem marki Taunus zeszło z taśmy kilka generacji całkiem różnych samochodów klasy średniej. Mniejsze modele pojawiały się na rynku od 1952 roku pod nazwą Taunus 12 M i 15 M, a większe pod nazwą Taunus 17 M lub 20 M. Zamiast owalnego, niebieskiego logo ze znakiem firmowym Forda większość limuzyn, kombi, coupé i kabrioletów tych serii produkcyjnych posiadało własne czerwono-białe logo. Dzięki temu przez długi czas Taunus uchodził w Niemczech za synonim projektów Forda. Dopiero w 1966 roku nazwa producenta pojawiła się na samochodach. W latach od 1970 do 1982 kolończycy używali tradycyjnej nazwy dla swojej serii produkcyjnej klasy średniej Ford Taunus TC.

Początek ery Taunusa

Tradycja samochodu Ford Taunus rozpoczęła się w roku produkcji 1939 od modelu znanego później jako Taunus Garbus, który w przypadku niemieckiego Forda ukształtował jednocześnie pierwsze lata produkcji (1948-1952) bezpośrednio po drugiej wojnie światowej. W 1952 roku zaprezentowano następcę modelu Taunus 12 M/15 M, który można było nabyć jako limuzynę, kombi i kabrioleta i który zamiast czerwono-białego loga Taunus posiadał małą kulę ziemską, która zdobiła chłodnicę. Po modelu Taunus, w 1962 roku nastąpiła nowa generacja Taunus 12 M, która wytwarzana była z kolei w trzech wersjach nadwozia. Model Taunus 12 M ostatniej generacji produkowano w latach od 1966 do 1970 jako limuzynę, kombi i coupé.

Ford Taunus wyższej klasy średniej

Pierwszy model Taunusa wyższej klasy średniej kolończycy zaprezentowali w 1957 roku jako Taunus 17 M, który wyjechał na ulice z chromowanymi elementami i charakterystycznymi skrzydłami na tylnym błotniku, w stylistyce amerykańskich krążowników szos. Produkowany był jako limuzyna, kombi i w małym nakładzie także jako kabriolet. Projektant Forda Uwe Bahnsen, który później stworzył także model Ford Capri, był odpowiedzialny za produkowany w latach 1960-1968 następny model, wyróżniający się po raz pierwszy swoimi okrągłymi kształtami od projektów nadwozia amerykańskiej matki Forda. Nowy Taunus 17 M schodził z taśmy jako dwu- i czterodrzwiowa limuzyna oraz jako kombi. Ponadto na bazie modelu 17 M w niewielkiej liczbie sztuk produkowano kabriolety i coupé. Zaprezentowany w 1968 roku następca pojazdu po raz pierwszy nie posiadał nazwy marki Taunus, a zamiast tego wprowadzony został na rynek z umieszczonym z tyłu i na chłodnicy napisem Ford. Do czasu zaprzestania produkcji w 1971 roku wytwarzany był w różnych wersjach silnika jako Ford 17 M, 20 M i 26 M w wersji limuzyny, kombi, kabrioleta i coupé.

Ford Taunus TC

Od 1970 roku tradycję Taunusa kontynuowano z nowo zaprojektowanym modelem Ford Taunus TC, który produkowany był jako limuzyna i kombi oraz do 1976 także jako coupé. Podczas dwunastu lat produkcji Ford Taunus TC został – odpowiednio do współczesnej mody – lekko zmieniony z zewnątrz w ramach dwóch większych modyfikacji modelu w latach 1976 i 1980. Natomiast pod względem technicznym Ford prawie w ogóle nie zmodernizował w tym czasie swojego auta klasy średniej. Jako model początkowy oferowano Taunusa TC z tylnym napędem i silnikiem 1,3 l, osiągający moc 55 KM (40 kW). Główny model posiadał 2,3-litrowy silnik V6 o mocy 108 KM (79 kW). W połowie roku 1982 zakończyła się era Taunusa w firmie Ford, kiedy to Taunus TC zastąpiony został przez model Ford Sierra.