Lancia Delta

Producenci aut kompaktowych, angażując się w sporty motorowe, nie obiecują sobie zwykle szczególnej reakcji na sprzedaż modeli ulicznych, jednak włoski konstruktor samochodów Lancia po zaprezentowaniu kompaktowej limuzyny Lancia Delta w 1979 roku wybrał inną drogę. Wówczas jako część macierzystego koncernu Fiat Lancia zajmowała jeszcze pozycję dostawcy sportowych modeli, które później musiała pozostawić wyłącznie w gestii siostrzanej spółki Alfa Romeo. Jednak do początku lat 90. XX wieku Delta znacznie przyczyniła się – wraz z ekipą Lancii – do sukcesów rajdowych, a Lancia Delta była brana pod uwagę w szczególności przez nabywców zainteresowanych sportowymi autami. Lancia czerpała zyski z sukcesów Delty na torze, a przedsiębiorstwo włączyło do programu sportowe wersje ulicznych aut takie jak Lancia Delta Integrale, Evoluzione czy Delta HF, a także wersję turbo z napędem na przód. Po drugiej generacji uważanej za samochód rodzinny Lancia pozwoliła Delcie ponownie odżyć w 2009 roku dzięki całkiem nowej wersji limuzyny lifestyle’owej.

Pierwsza generacja modelu Lancia Delta (1979-1993)

Pierwsze modele Lancii Delty wprowadzono na rynek w 1979 roku jako pięciodrzwiowy hatchback. Za design odpowiedzialny był włoski projektant Giorgio Giugiaro, który oprócz pierwszego VW-Golfa stworzył również tak legendarne modele jak Giulia od Alfa Romeo czy ekskluzywne samochody sportowe takie jak pierwsze Quattroporte od Maserati. Platformę dla Lancii Delty zaczerpnięto od Fiata Ritmo. W ślad za podstawowymi modelami o mocy 75 KM (55 kW) i 85 KM (63 kW) po trzech latach od wprowadzenia auta na rynek pojawiły pierwsze modele ukierunkowane na osiągi, które pod szyldem Lancia Delta GT i GT dysponowały mocą do 108 KM (79 kW). Najlepszy model to Lancia Delta HF Turbo z silnikiem o pojemności 1,6 l i mocy 131 KM (96 kW), który w 1986 roku wyposażono w napęd na cztery koła i dwulitrowy silnik o mocy 185 KM (136 kW). W taki sam silnik uzbrojono w 1987 roku model Delta HF Integrale. W 1991 roku Włosi wprowadzili na rynek model Delta Integrale Evoluzione o jeszcze lepszych osiągach w postaci mocy rzędu 215 KM (158 kW).

Druga generacja modelu Lancia Delta (1993-1999)

Prezentując drugą generację Lancii Delty w roku 1993, producent w dużej mierze wycofał się ze sportów motorowych. Tradycję oferowania kompaktowej limuzyny Delta z dynamicznymi silnikami kontynuowano jednak aż do zakończenia produkcji w 1999 roku. Oprócz niewielkich jednostek o pojemności 1,6 i 1,8 l oraz mocy 130 KM (102 kW) Delta oferowana była także ponownie w topowej wersji jako model HF z turbodoładowaniem oraz jako Delta Evoluzione, której dwulitrowy silnik zapewniał moc do 193 KM (142 kW). Po raz pierwszy w tej generacji pojawiła się także Lancia Delta z napędem Diesla w wersji turbo o mocy 90 KM (66 kW).

W 2009 Lancia Delta pojawia się w nowej odsłonie jako samochód lifestyle’owy

Dziesięć lat po wprowadzeniu na rynek drugiej generacji i trzydzieści lat od debiutu pierwszej Lancii Delty model pojawił się w 2009 roku w nowej odsłonie jako samochód lifestyle’owy. Trzecia generacja Delty wkroczyła na rynek jako pięciodrzwiowa limuzyna o eleganckiej stylistyce, z dużymi przeszkleniami na dachu i z tyłu. Model przejął typowe dla marki elementy sylwetki takie jak pionowo ustawione światła z tyłu i wysoki trapezowy grill. Lancia Delta oferowana była w dwóch wersjach benzynowych i dwóch z napędem Diesla. Topowy wśród Diesli model biturbo dysponował mocą ponad 190 KM (140 kW) przy łączonym zużyciu paliwa 5,7 l na 100 km (emisja dwutlenku węgla wynosiła 149 g/km). Najbardziej ekonomiczny Diesel z półautomatyczną skrzynią biegów, o pojemności skokowej 1,6 l zapewniał osiągi rzędu 120 KM (88 kW) i zużywał średnio 4,6 l paliwa (emisja dwutlenku węgla wynosiła 120 g/km). Wszystkie modele z napędem Diesla spełniały normę emisji spalin Euro5. W wersji benzynowej Lancia Delta obecna była w programie z dwoma silnikami o pojemności 1,4 l i mocy 120 KM (88 kW) oraz 150 KM (110 kW).