Mini

Mały, uroczy i o kultowym statusie - modele Mini są tak brytyjskie, jak królowa i wyścigi konne, a jednocześnie ta marka o bogatej tradycyji ma licznych fanów na całym świecie. Jazda Mini to kwestia podejścia do życia – dla jego niewielkie gabaryty nie są wadą, a zaletą. Sylwetka i proporcje Mini są tak wyraziste, że zarówno używane, jak i nowe auto można na pierwszy rzut oka określić mianem członka tej szczególnej rodziny. Już od ponad 20 lat te kultowe samochody z oczami jak spodki należą do grupy BMW, czemu nowe modele zawdzięczają większą przyjemność z jazdy i solidniejszą jakość. Duża wartość użytkowa i bezpośredni układ kierowniczy to od dawien dawna cechy wyróżniające Mini. Dzięki niewielkiej wadze każde naciśnięcie pedału gazu zapewnia tej kruszynie dynamiczne przyspieszenie.

Minimania - trzy warianty Mini

Osoby jeżdżące Mini wspominaję, że ta kruszynka jest całkiem duża. Także pod względem gabarytów rodzina modeli Mini od czasów ponownego wprowadzenia auta na rynek znacznie się powiększyła. Wszystkie mają oczywiście takie samo DNA: zwinność gokartów, a do tego komfort i jakość luksusowej limuzyny. Nic więc dziwnego, że wszystkie modele z serii New Mini są tak pożądane także na rynku wtórnym. Ten mały lifestyle’owy sportowy samochodzik jest przecież ulubieńcem wszystkich. Elegancki design, wyjątkowa zwinność i niskie ceny w stosunku do nowych aut przemawiają za zakupem używanego Mini. Zwłaszcza że nowsze modele okazują się być mniej podatne na awarie niż te wcześniejsze. Konstruktorzy dbają jednak o różnorodność. Przykładowo Mini jest dostępny w mocniejszej wersji zwanej John Cooper Works, jako wydłużony SUV lub rasowe sportowe auto. Przedstawiamy trzy typy Mini, które gwarantują (niemal) stuprocentową przyjemność jazdy. Mini Countryman: Mini może dostarczać radości nie tylko podczas jazdy na asfalcie, ale też na bezdrożach, co potwierdza Mini Countryman. Ten pięciodrzwiowy samochód jest dostępny na życzenie także w wersji z napędem na cztery koła. Auto jest produkowane od 2010, jednak ten model Mini można znaleźć także na rynku wtórnym. Iście fenomenalna jest pojemność bagażnika tego SUV-a od Mini, która wynosi od 350 do 450 l, zaś przy opuszczonych tylnych oparciach można rozszerzyć ją nawet do 1.170 l. Żaden Mini nie zapewni więcej miejsca. Jest jednak haczyk - przy długości 4,1 m to autko szybko osiąga już nieomal poziom Golfa. Próżno tu także szukać charakterystycznych okrągłych oczu przypominających spodki. W zamian wydłużone reflektory o masywniejszej przedniej części wykazują się dużo większą agresywnością. Za sprawą silnika o mocy 190 KM Mini Countryman nie bez kozery przywodzi na myśl groźnego buldoga. Mini Cabrio: Gdy w 2009 zaprezentowano drugą generację Mini Cabrio, pojawił się drobny powód do uśmiechu. „Always Open Timer“ (dla którego BMW także nie potrafiło wymyślić odpowiedniego tłumaczenia) znajduje się tuż obok obrotomierza i wskazuje czas jazdy, podczas którego otwarty jest dach. Z całą pewnością kabriolet od Mini w wersji używanej oferuje kupującym także kilka całkiem sensownych, funkcjonalnych opcji. Oparcie tylnej kanapy jest podzielone i można je dowolnie opuszczać, również przestrzeń między bagażnikiem, a wnętrzem auta jest na tyle duża, by wygodnie umieścić w niej torbę do golfa. Dodatkowo dach można otwierać podczas jazdy do prędkości sięgającej 30 km/h, a w drugiej generacji z karoserii wysuwa się nawet pałąk bezpieczeństwa w przypadku groźnej sytuacji. Mini Roadster: gdyby istniało auto stworzone z myślą o lecie, byłby to Mini Roadster. To dwusiedzeniowe auto po raz pierwszy wkroczyło na rynek w 2011, a od 2016 roku można już dostać roadstera od Mini w wersji używanej. Następnie BMW wstrzymało na pewien czas produkcję, by stworzyć trzecią generację modelu. Jest nad czym ubolewać, ponieważ Mini Roadster jak żaden inny model zapewniał bezkompromisową radość z jazdy, a to za sprawą kilku detali. Mocniejsze silniki mają moc od 184 do 211 KM, dodatkowo auto oferuje sportowy układ jezdny, przy prędkości powyżej 80 km/h automatycznie wysuwa się tylny spoiler, dzięki któremu roadster jest stabilniejszy na drodze. Zrezygnowano z elektrycznej obsługi dachu. Gdy świeci słońce, kierowca po prostu sam szybko może go złożyć.

Od Mini do MINI - kultowy klasyk i jego uroczy następcy

O którym samochodzie można powiedzieć, że jest bezpośrednim rezultatem światowego kryzysu politycznego? O Mini, a dokładniej mówiąc o klasycznym Mini, który między 1959, a 2000 doczekał się siedmiu generacji. Impulsem do rozwoju był kryzys sueski, do którego doszło na trzy lata przed oficjalnym rozpoczęciem produkcji. Wielka Brytania zagroziła ograniczeniem zaopatrzenia w ropę naftową, na skutek czego Alec Issigonis, szef do spraw technicznych Britisch Motor Company (BMC), otrzymał zlecenie na stworzenie niewielkiego oszczędnego auta. Issigonisowi udało się osiągnąć duży sukces w postaci małego samochodu: Mini był pierwszym brytyjskim małym samochodem – i samodzielnie dał początek całej klasie pojazdów. Długość sięgająca około 3 m została maksymalnie wykorzystana, ponieważ czterocylindrowy silnik został wbudowany z przodu w poprzek, a skrzynię biegów umieszczono tuż pod nim. Koła przymocowano możliwie najdalej na zewnątrz od karoserii w taki sposób, że wnętrze Mini pierwszej generacji jest zaskakująco duże. Ze względu na to, że BMC powstało wskutek fuzji Austin Motor Company i Morris Motor Company, pierwsze generacje modeli Mini oferowane były również jako Austin Seven (także zapisane jako Se7en) lub Morris Mini Minor. Dwa lata później w 1961 było już dostępnych więcej wariantów, od vana przez kombi. John Cooper, konstruktor samochodów sportowych i bliski przyjaciel Aleca Issigonisa, stworzył wraz z Mini Cooperem sportową wersję Mini, która obecnie osiąga na rynku wtórnym najwyższe ceny. Wówczas BMC trafił w samo sedno, a Mini sprzedawały się jak świeże bułeczki. Sama królowa nie kryła zachwytu podczas pierwszej prezentacji auta. W całej Europie powstało około 30 fabryk, ponieważ zdolność produkcyjna spokojnego Oxfordu będącego siedzibą BMC okazała się niewystarczająca, a cło, jakie trzeba było zapłacić za import pojazdu do Europy było wciąż bardzo wysokie. Już do 1972 sprzedano ponad 3 miliony Mini. Mini Classic z tamtych czasów, klasyczne Mini, jest do dziś poszukiwanym modelem na rynku wtórnym – przede wszystkim ze względu na fakt, iż techniczne braki pierwszej generacji zostały usunięte w nowym cyklu produkcji w 1967. Małe samochody odnosiły prawdziwy sukces, w następstwie czego macierzystemu koncernowi udało się uniknąć kryzysu. Następnie BMC przystąpił do British Leyland Motor Corporation, który był związkiem zrzeszającym wielu brytyjskich producentów aut. Upaństwowienie nie powiodło się, a koncern został sprzedany różnym inwestorom. Mini początkowo przeszło do MG Rover Group, która na początku lat 90. XX wieku rozszerzyła paletę modelową Mini po raz pierwszy o wersję kabrio. W 1994 Rover został przejęty przez BMW, a niemiecki producent wkrótce rozpoczął rozwój nowej generacji Mini. W 2000 firma BMW odłączyła się od Rovera, ale nie od marki Mini. Dalszym technicznym rozwojem kierowało Monachium, jednak właściwa produkcja odbywała się wciąż w Wielkiej Brytanii. W związku z tym do dziś wykorzystywany jest stary warsztat Morrisa Cowley w Oxfordzie – to właśnie z tej fabryki wywodzi się wiele modeli klasycznych Mini, które można znaleźć na rynku wtórnym. Należą one do ulubionych aut Brytyjczyków – liczby mówią same za siebie, w ciągu 41 lat aż do końca produkcji na przełomie milenium wyprodukowano 5,4 miliona pojazdów. Od 2001 Mini Classic ze stajni BMW został zastąpiony przez Mini One, zaś oficjalna nazwa marki to MINI. Wizualnie nawiązuje do poprzednika, jednak go nie kopiuje. Karoseria jest utrzymana w klasycznym designie z nowymi akcentami, również wyposażenie wnętrza jest nowoczesne, ale w całości typowo brytyjskie. Nie jest trudno znaleźć używane Mini – ten mały samochód niezmiennie pozostaje hitem.

Typowe Mini: wszystkie trzy generacje samochodów używanych zapewniają maksymalną przyjemność z jazdy