Nissan Serena

Japońskie koncerny motoryzacyjne wielokrotnie próbowały zainteresować Europejczyków autami, które są typowe dla Kraju Kwitnącej Wiśni. Jednym z takich modeli był właśnie Nissan Serena. Choć zaliczano go do segmentu MPV, to raczej nie przypominał europejskich czy amerykańskich przedstawicieli tej niszy, takich jak na przykład Chrysler Voyager, Renault Espace, Citroën Evasion czy też Renault Mégane Scénic. Nissan Serena był stosunkowo wąski jak na vana - mierzył bowiem tylko 1,6 m szerokości. Nie był też specjalnie długi - miał 4,4 m długości. Był za to dość wysoki i oferował sporo przestrzeni w środku. Niektóre wersje Sereny dysponowały miejscami dla aż ośmiu osób. Ten Nissan był więc ciekawą propozycją dla dużych rodzin albo dla osób prowadzących niewielki biznes. W porównaniu z konkurencją spoza Japonii, Nissan Serena oferował jednak dość słabe silniki o pojemności do 2 litrów. Ciekawostką była możliwość zakupu auta z napędem na cztery koła. To rozwiązanie jest raczej rzadko spotykane w europejskim segmencie aut MPV. Samochód bardzo dobrze sprawdzał się w japońskich miastach, gdzie ulice są wąskie, a ruch jest na tyle duży, że niepotrzebne są świetne osiągi i dynamiczne silniki. W Europie jednak samochód nie został tak ciepło przyjęty, a sprzedaż, mimo starań Japończyków, pozostawała na dość kiepskim poziomie. W efekcie na Stary Kontynent trafiła tylko pierwsza generacja tego modelu, która była produkowana w latach 1991-2002. Na rynku japońskim natomiast samochód wciąż jest oferowany i cieszy się sporym wzięciem. Od 2016 roku dostępna jest tam już piąta generacja modelu. Pojazd pozostaje również wciąż obecny na niektórych innych rynkach w Azji, na przykład w Indonezji czy też Malezji.

Japończyk z Barlecony

Na początku lat 90. Japończycy dostrzegli szybko rozwijający się w Europie segment mniejszych vanów. Zaczęli więc sprowadzać Nissana Serenę do niektórych krajów Starego Kontynentu, a przede wszystkim do Wielkiej Brytanii. Większość ówczesnych egzemplarzy, które trafiły do Europy, była importowana z Azji oraz z Australii. Z czasem jednak Nissan rozpoczął produkcję modelu w Barcelonie. Tam też powstawał Nissan Vanette, Nissan Vanette Cargo oraz LDV Cub, czyli dostawcze wersje Sereny. Nissan Serena przeszedł sporo facelifitingów, ale najbardziej widoczne zmiany wprowadzono w 1994 oraz w 1997 roku, gdy zaproponowano nowy przedni grill. Oprócz tego w ramach modyfikacji dodawano na przykład poduszki powietrzne do standardowego wyposażenia auta. Mimo tych zmian większa część konstrukcji pozostała taka sama przez cały okres produkcji. Choć auto było przez wiele lat obecne na europejskim rynku, nie zyskało szczególnej popularności. Europejscy klienci chętniej wybierali większe, mocniejsze i szersze vany. Oficjalnie na Starym Kontynencie Serenę zastąpił Nissan Primastar, jednak było to raczej auto dostawcze i transportowe niż pojazd z segmentu MPV. Kolejne generacje Sereny nie trafiły do Europy, choć do dziś są chętnie wybierane przez nabywców w Japonii. Nissan Serena cieszy się jednak niemałą popularnością w wielu krajach jako samochód używany. Podobnie jak większość aut tej marki jest stosunkowo niezawodny i wykonany z dość solidnych materiałów. Auto jest też całkiem tanie zarówno jeśli chodzi o zakup, jak i eksploatację.

Silniki i wyposażenie Nissana Sereny

W Serenie silnik umieszczono centralnie i zdecydowano się na napęd na tył. Nissan Serena często był też proponowany w wersji z napędem na wszystkie koła. Miało to zapewnić wąskiemu i wysokiemu pojazdowi większą stabilność w czasie jazdy oraz podczas manewrów na zatłoczonych ulicach miast. Oferta silnikowa Sereny nie była jednak zbyt bogata. Przez większość okresu produkcji dostępny był tylko jeden motor benzynowy o pojemności 2,0 l oraz trzy turbodoładowane Diesle. Wielu ekspertów oraz kierowców Nissana uważało, że motory te są po prostu za mało wydajne jak na sporych rozmiarów auto. W połowie lat 90. brytyjski magazyn "Auto Express" nazwał nawet vana najwolniejszym autem na rynku. Aby przyspieszyć do 100 km/h, Nissan Serena potrzebował wtedy aż 28 sekund. Nabywcy mogli wybierać spośród wariantów z 5-stopniową manualną skrzynią biegów albo 4-przekładniowym automatem. Auto było często krytykowane, jednak miało swoje niewątpliwe zalety. Przykładowo przesuwne drzwi zamontowane z obu stron znakomicie sprawdzały się na wielkomiejskich parkingach. Cały samochód był zresztą skonstruowany tak, by można było go łatwo zaparkować. Nissan Serena próbował pogodzić niejako ogień z wodą - być niewielkim samochodem z zewnątrz, ale oferującym mnóstwo miejsca w środku. Można powiedzieć, że to się w dużym stopniu udało, mimo że ucierpiała na tym stabilność pojazdu. Jako samochód używany Nissan Serena może nie spełnić w pełni wymagań tych, którzy lubią szybszą jazdę po autostradach i dobre osiągi. Auto może się jednak okazać doskonałe dla osób prowadzących przedsiębiorstwa w dużych miastach, które potrzebują dużo miejsca w samochodzie i nie chcą tracić wiele czasu na szukanie obszernych parkingów. Przekonać ich mogą również niewielkie ceny Nissana Sereny na rynku wtórnym. W Europie niekiedy pojawiają się używane Sereny późniejszych generacji, sprowadzane na przykład z Japonii. Należą one jednak do rzadkości i są traktowane raczej jako ciekawostki. Auto jest też dowodem na różne potrzeby klientów na różnych kontynentach. W Japonii pojazd jest hitem, ale jak się okazało, europejscy klienci oczekują zupełnie innych cech od samochodów z segmentu MPV.