Nissan Tiida

Nissan Tiida C11 trafił na japoński rynek jesienią 2004 roku i jest uznawany za oficjalnego następcę Nissana Almery N16. Model produkowany był do 2006 roku. W niemieckojęzycznych krajach Europy auto zjeżdżało z taśmy do stycznia 2008 roku, gdy na rynek ostatecznie wkroczyła Tiida. W międzyczasie model produkowano w wielu zakładach w Japonii, Chinach, Tajlandii, Tajwanie i Meksyku. Pojazd eksportowano do około 160 krajów świata. W Niemczech pojazd plasował się pomiędzy Nissanem Note i Nissanem Qashquai, jednak nie cieszył się zbyt dużym popytem. Z tego powodu w 2011 roku zdecydowano o wstrzymaniu importu. Podobnie jak poprzednik, Tiida jest autem klasy kompaktowej, które dostępne było jako pięciodrzwiowy hatchback lub w czterodrzwiowej wersji sedan. Produkowany od 2011 roku następca auta znany jako Tiida C12 oferowany był natomiast wyłącznie jako hatchback.

Wyposażenie i silniki Nissana Tiidy C11

Model C11 jako pierwsza generacja Tiidy podobnie jak Renault wywodził się od Nissana za sprawą wykorzystania płyty podłogowej B. Tiida i Renault zyskały jednak wydłużoną wersję platformy, dzięki czemu podobnie jak Nissan Note mogły zaoferować większej przestrzeni wewnątrz. Tiida C11 dostępna była z dwoma silnikami benzynowymi do wyboru. Pierwszy z nich to silnik Otto o 1,6 l i mocy 81 kW, osiągający maksymalny moment obrotowy 153 Nm. Jednostka współpracowała z pięciobiegową manualną skrzynią lub czterobiegowym automatem. Drugi, nieco mocniejszy benzynowy motor dysponował pojemnością skokową 1,8 l i generował moc 93 kW. W tej wersji napędu maksymalny moment obrotowy wynosił 173 Nm. Silnik dostępny był wyłącznie z manualną sześciostopniową skrzynią biegów. Auto zjeżdżało również z taśmy z silnikiem Diesla o mocy 87 kW i maksymalnym momencie obrotowym 240 Nm. Była to najmocniejsza jednostka napędowa, z jaką Tiidę C11 sprzedawano w Niemczech. Pod względem zużycia paliwa silniki Otto zużywały około 7,9 l paliwa na 100 km, natomiast motory Diesla spalały nieco ponad 5 litrów. Aby zadbać o bezpieczeństwo w Tiidzie we wszystkich wariantach wyposażenia seryjnie montowano poduszki powietrzne dla kierowcy i pasażera, a także poduszki chroniące głowę i boczne airbagi. Auto wyposażono także w system ABS z elektronicznym rozdziałem siły hamowania ESP oraz trzypunktowe pasy przy wszystkich siedzeniach, które seryjnie umieszczano w C11. Ponadto Nissan Tiida był dostępny w trzech wariantach wyposażenia: Visia, Acenta i Tekna. Visia zwiera najprostsze wyposażenie obejmujące wspomaganie kierownicy, centralny zamek oraz elektrycznie sterowane szyby i lusterka. Dodatkowo można było zamówić pakiet podnoszący komfort jazdy obejmujący klimatyzację, radio z CD z czterema głośnikami i wielofunkcyjną kierownicą. Wariant Acenta różnił się od podstawowej wersji za sprawą dodatkowego wyposażenia w postaci reflektorów przeciwmgielnych, komputera pokładowego, czujnika deszczu, automatycznej klimatyzacji, radia z CD z sześcioma głośnikami, dodatkowych półek i seryjnie montowanej wielofunkcyjnej kierownicy. W najobszerniejszym pakiecie wyposażenia Tekna dodatkowo dostępna była zmieniarka płyt CD na sześć krążków, elektrycznie składane lusterka zewnętrzne, przeszklony dach i wykonana częściowo ze skóry tapicerka.

Nissan Tiida C12 podbija 130 krajów

Wiosną 2011 roku na targach Shanghai Motor Show zaprezentowano następcę znanego jako Nissan C12. Nowy model jest na rynku od dość niedawna, a informacji na jego temat nie opublikowano zbyt wiele. Wiadomo jednak, że rozstaw kół nowej Tiidy w porównaniu do poprzednika jest o około 10 cm większy. Ponadto paleta silnikowa po raz pierwszy miała zostać poszerzona o benzynowy napęd z turbodoładowaniem. Nissan ma jednak wielkie plany, a model C12 do 2014 roku ma być importowany do ponad 130 krajów.