Opel Mokka

Na rynkach północnoamerykańskich Chevrolet – jako marka koncernu samochodowego General Motors (GM) z klasykami takimi jak Chevrolet Blazer – tradycyjnie należała do producentów aut typu Sport Utility Vehicles (czyli SUV-ów) i pick-upów. Kiedy SUV zyskał popularność w Europie, koncern GM z początkiem lat 90. włączył do swojego programu także samochód terenowy, na Starym Kontynencie najczęściej sprzedawany pod marką Opel Frontera. Wyprodukowany na bazie japońskiego samochodu typu offroad ten wariant przez długi czas pozostał jedyną propozycją, którą w klasie samochodów do jazdy terenowej posiadał w swojej ofercie Opel. Potem kompaktowy SUV pojawił się w propozycjach firmy dopiero w 2006 roku, kiedy z taśmy schodził wyprodukowany celem wejścia na rynek Południowej Korei Opel Antara. Azjatyckie know-how Amerykanie wykorzystali w kolejnych latach do opracowania jeszcze mniejszego SUV-a, który miał dopełnić gamę tego typu aut samochodem najmniejszych gabarytów. W większości krajów Europy nowy model SUV-a został nazwany Opel Mokka i wprowadzony na rynki od końca 2012 roku.

Koncepcja crossover dla Opla Mokka

Mokka to auto o długości dobrych 4,3 metra i szerokości 1,80 metra, wyglądała znacznie bardziej kompaktowo niż Opel Antara, który w zależności od linii wyposażenia dochodził do masy całkowitej niemal dwóch ton. Dla porównania Opel Mokka posiadał zaledwie 1,5 tony ciężaru własnego. Podczas nadawania ostatecznej formy nadwozia Opla Mokka konstruktorzy kierowali się znaną koncepcją crossover. I tak powstał ten dość wysoko zabudowany kompaktowy SUV o wysokości 1,65 metra, z nadającymi mu dynamiczny wygląd wystającymi elementami i stylowymi wykończeniami typu offroad. Do elementów ozdobnych zaliczają się relingi dachowe, aplikacje z tworzywa sztucznego czy zabezpieczenie spodniej części pojazdu z przodu i z tyłu.

Opel Mokka może też być zamawiany z napędem na cztery koła

Odpowiednio do modelu crossover, który mieści się gdzieś pomiędzy SUV-ami, a kompaktową limuzyną, Opel Mokka pojawił się z różnymi rodzajami napędów. Konstruktor Opla Mokka oferuje seryjnie konwencjonalny napęd przedni. Opcjonalnie dostępny był jednak też adaptacyjny układ napędu na cztery koła, który w zależności od podłoża i sytuacji na drodze napędza na przemian oś tylną lub przednią celem uzyskania optymalnego rozdziału mocy. Napęd na cztery koła dostępny był dla Opla Mokka z większymi silnikami benzynowymi, jak również dla wersji z sinikiem Diesla.

Silniki benzynowe i Diesla dla kompaktowego SUV-a Opel Mokka

Jako samochód benzynowy Opel Mokka zadebiutował na rynku w 2012 roku w dwóch wersjach o dwóch poziomach mocy. W napędzanym napędem przednim modelem wejściowym pracował silnik o pojemności 1,6 litra, był to model Opla Mokka o mocy do 85 kW (115 KM). Przeciętne zużycie paliwa producent deklarował na 6,5 litra na 100 km, co odpowiadało wartości emisji dwutlenku węgla na poziomie 153 g/km. Dla napędzanej na cztery koła wersji z silnikiem benzynowym został zaplanowany silnik 1,4 litra turbo o mocy maksymalnej 103 kW (140 KM) , który przy przeciętnym zużyciu spala 6,3 litra benzyny Super (emitując 149 g CO2 na kilometr). Większe silniki były połączone z manualną sześciobiegową skrzynią. W przypadku silników Diesla producent postawił na turbinę z układem zasilania typu Common Rail o pojemności 1,7 litra, która zapewniła w modelu Opel Mokka 96 kW (130 KM) mocy. W zależności od opcji można było zamawiać warianty z różnymi silnikami Diesla, o odmiennych rodzajach napędów, jak również z manualną lub automatyczną skrzynią biegów. Z wyjątkiem Opla Mokka z automatyczną skrzynią biegów wszystkie pozostałe modele były wyposażone z systemem START/STOP.