Toyota Celica

Toyota Celica to auto zaliczane do segmentu sportowego, produkowane przez aż 45 lat. Model odniósł duży sukces rynkowy, a w związku z tym cieszy się zainteresowaniem także jako samochód używany. Na rynek trafiło aż siedem generacji tego japońskiego klasyka. Auto do sprzedaży wprowadzono również z nadwoziem coupé, liftback oraz cabrio. Pierwsza generacja modelu pojawiła się na rynku w 1970 roku i miała być tańszą alternatywą dla Toyoty 2000 GT. Samochód należał do najpopularniejszych pojazdów w swojej klasie, bowiem sprzedano go w imponującej liczbie niemal 7 milionów egzemplarzy, co uczyniło go powszechnym także jako samochód używany. Samochód pozwolił japońskiemu producentowi na zdobycie prestiżowych tytułów w rajdowych mistrzostwach.

Siedem generacji Toyoty Celica

Pierwsza generacja modelu Toyota Celica po raz pierwszy zjechała z taśmy w 1970 roku. Wówczas trafiła na rynek w wersji nadwoziowej coupé, zaś trzy lata później do oferty dołączył także liftback. Auto było pierwszym japońskim samochodem stanowiącym odpowiednik popularnego w USA pony car. Coupé proponowano w wersji dwudrzwiowej, z kolei liftback był samochodem trzydrzwiowym. Oba auta wyposażono w napęd na tylną oś. Produkcję drugiej generacji modelu Toyota Celica rozpoczęto w 1977 roku, jednak za właściwy rocznik uznawano już 1978. Wersje nadwoziowe nie uległy zmianie, choć warto przyznać, że wprowadzono pewne zmiany estetyczne, do których należało usunięcie ram przy szybach. Toyota Celica drugiej generacji produkowana była w serii A w latach 1978-79 oraz B w latach 1979-1981. Wersja A w standardzie wyposażona była w chromowane zderzaki i okrągłe światła, natomiast w przypadku wersji B zderzaki były ogumowane, a światła w kształcie prostokątów. Już w 1981 roku na rynek wprowadzono trzecią generację modelu. Ta wersja Celiki charakteryzowała się kanciastymi kształtami. Dodatkowo po raz pierwszy producent zdecydował się na podnoszone reflektory. Auto wprowadzono na rynek w wersji liftback, coupé i kabrio. Był to ostatni model z napędem na tył. Na rynku pojawiła się także wersja z aktywnym układem zawieszenia, który wyposażono w system czterech skrętnych kół. W 1983 roku auto poddano liftingowi. Czwarta generacja zaprezentowana w 1985 roku zdecydowanie różniła się od poprzedniej. Podstawową zmianą był napęd na przód oraz opływowy kształt nadwozia. Producent zdecydował się pozostawić w ofercie jedynie wersję nadwoziową liftback i kabrio. W 1985 roku do sprzedaży trafiła wersja GT-Four, która zapewniła Carlosowi Sainzowi pierwsze miejsce na podium w Rajdowych Mistrzostwach Świata. Piątą generację Toyoty Celiki rozpoczęto produkować w 1989 jako rocznik 1990. Model miał jeszcze bardziej opływowe kształty, a jego długość zwiększono o ponad 5 cm. Auto było wprowadzone na rynek w wersji liftback, coupé i kabrio. Producent pozostał przy przednim napędzie, na który zdecydowali się w przypadku poprzedniej generacji. Toyota Celica szóstej generacji w sprzedaży pojawiła się w 1994 roku. Cechą charakterystyczną samochodu były partie nośne karoserii, które zostały wykonane głównie z ocynkowanych blach stalowych. Producent tym razem postawił na wersje nadwoziowe liftback i kabrio. Szóstą odsłonę produkowano od 1999 do 2006 roku. W 2006 roku na rynek trafiła siódma generacja modelu. Samochód cechował się niższą masą niż poprzednik.

Silniki w modelu Toyota Celica

Pierwszą generację modelu w wersji coupé wyposażono w cztery silniki benzynowe do wyboru, które pozwalały na osiągi od 96 do 115 KM. Na rynek trafiły wersje z cztero- i pięciobiegową manualną skrzynią biegów, a także trzybiegowym automatem. Wersja liftback była napędzana silnikami o mocy 115 i 145 KM. Toyota Celica drugiej generacji napędzana była silnikami tłokowymi typu DOHC, które umożliwiał osiągnięcie mocy od 75 do nawet 118 KM w wersji GT. Ten ostatni silnik pozwalał na uzyskanie prędkości maksymalnej 195 km/h. Wersje skrzyni biegów pozostały bez zmian w stosunku do poprzedzającej generacji. Toyota Celica trzeciej generacji dysponowała natomiast pięciobiegową skrzynią manualną i czterobiegowym automatem do wyboru. W ofercie pojawił się silnik z turbodoładowaniem 3T-GTEU. Czwarta generacja modelu wyposażona była w mocniejsze jednostki, rozwijające prędkość od 175 do 220 km/h. Silnik z turbodoładowaniem przyspieszał do setki w nieco ponad 8 sekund. Piąta generacja modelu posiadała trzy benzynowe silniki do wyboru, o mocy od 105 do 204 KM. Ten ostatni umożliwiał pojazdowi przyspieszenie od 0 do 100 km/h w ciągu tylko 6,7 s. W zależności od mocy silnika auta rozwijały prędkość maksymalną od 200 do 225 km/h. Producent zdecydował się na pięciobiegową manualną skrzynię biegów oraz czterobiegowy automat do wyboru. Szósta generacja modelu w wersji podstawowej wyposażona była w silnik o pojemności 1,8 l i mocy 116 KM. Wersja GT napędzana była przez silnik o mocy 242 KM, zaś w Japonii dostępna była wersja o nieco wyższej mocy 252 KM. Siódma generacja auta była sprzedawana z silnikami o mocy 143 i 192 KM. Ten pierwszy pozwalał na przyspieszenie do setki w ciągu 8,7 s przy średnim zużyciu paliwa 7,7 l na 100 km. Silnik o mocy 192 KM zapewniał przyspieszenie od 0 do 100 km/h w 7,2 s, zużywając 8 l paliwa na 100 km. Nabywcy mogli wybierać spośród czterobiegowej automatycznej skrzyni biegów oraz pięcio- i sześciobiegowej manualnej skrzyni.