Trabant

Pierwotnie duma socjalistycznej gospodarki NRD, potem synonim technologicznego zacofania, przez dziesięciolecia kochany i nienawidzony jednocześnie. Przed zjednoczeniem obu państw niemieckich Trabant wywoływał skrajne emocje i uważany był za odpowiednik zachodnioniemieckiego Volkswagena. W 1991 roku, po niemal pół wieku zakończono produkcję tego oferowanego jako limuzyna, kombi, pick-up i jeep-kabriolet małego auta, które nie straciło swojego symbolicznego charakteru. Z trzech milionów wyprodukowanych Trabantów pozostały nieliczne egzemplarze. Te, które przetrwały socjalizm i konkurencję ze strony kapitalistycznego Zachodu stały się obiektem pożądania. Z powodu masowego wręcz złomowania tych pojazdów, rzadkie egzemplarze stały się symbolem tęsknoty za NRD i bardzo oryginalnymi oldtimerami.

Pierwsza generacja Trabant P50 i Trabant 500 – limuzyna i kombi

Kiedy w 1957 roku zaprezentowano pierwszego Trabanta, inżynierowie państwowych zakładów VEB Sachsenring w Zwickau wcale nie musieli się wstydzić konkurencji włoskiej, francuskiej, a nawet zachodnioniemieckiej. W czasach Fiata Topolino, Garbusa produkowanego przez VW, i "Citroën 2CV, zwanego pieszczotliwie Cytrynką", produkowanego przez koncern Citroen, limuzyna Trabant P50 i Trabant 500 nie odbiegały znacząco od motoryzacyjnych standardów aż do 1962 roku. Chociaż jego szerokość to 1,50 m, a długość 3,60 m, to w dwudrzwiowym aucie mieściły się cztery osoby i mały bagaż, a dwusuwowy silnik o mocy zaledwie 20 KM pozwalał ważącemu nieco ponad 600 kg autu osiągać prędkość 100 km/h. Innowacyjne w tamtych czasach wydawać się mogło połączenie limuzyny i wyprodukowanego w 1959 roku kombi. Zamiast podatnych na rdzę elementów blaszanych VEB zastosował w karoserii duży udział tworzywa sztucznego. U szczytu popularności można było kupić opcjonalnie dwukolorową wersję de Luxe.

W latach 1964-1990 Trabant P600 produkowany był niemal bez zmian

Produkcję drugiej generacji rozpoczęto w 1962 roku. Trabant 600, a dwa lata później Trabant 601 z bardziej kanciastą linią nadwozia był produkowany praktycznie do samego końca. Od połowy lat sześćdziesiątych technologicznie niemal nic się nie zmieniło. Dwutakt miał pojemność 0,6 litra i moc 26 KM. Jedyną innowacją drugiej generacji Trabanta kombi w 1965 roku sprzedawanej pod nazwą Universal był produkowany głównie na potrzeby wojska kabriolet mający przypominać jeepa ze składanym dachem. Swego czasu eksportowano go nawet na Zachód jako pojazd cywilny pod nazwą Trabant Tramp. Dziś za to jest intensywnie poszukiwany przez kolekcjonerów.

Produkcja trzeciej generacji od 1990 z silnikiem Volkswagena

Trabant w trzeciej odsłonie, od 1988 fabrykowany na licencji z silnikiem Volkswagena Polo, choć bez zmian w wyglądzie, poddany został modernizacji. Trzecia generacja zaprezentowana została przez VEB Sachsenring w roku politycznego przełomu, czyli w 1989. Trabant 1.1 oferowany był jako limuzyna, kabriolet ze zwijanym dachem i pick-up. Licencyjna technologia silnika Volkswagen nie uratowała Trabanta. W połowie 1991 roku, kiedy wyniki sprzedaży okazały się fatalne, zaprzestano produkcji Trabanta i Trabanta Universal.