Wartburg

W czasie podziału Niemiec na Wschodzie i na Zachodzie rozwijały się dwa zupełnie inne rodzaje przemysłu motoryzacyjnego. W Republice Federalnej ta gałąź gospodarki, tuż obok odbudowy, odgrywała decydującą rolę. Modelowa różnorodność, innowacje techniczne, samochody o wyższym poziomie komfortu i luksusu, jak również wzrastająca ilość pojazdów osobowych przeznaczonych na eksport wpływały na ożywienie gospodarcze. W NRD planiści skoncentrowali się na rynku wewnętrznym. W tak zwanych państwowych zakładach powstawały pojazdy, które mogły zaspokoić podstawowe motoryzacyjne potrzeby. Ze względu na powojenne zniszczenia brakowało zarówno miejsc do produkcji, jak i materiałów. W związku z tym do połowy lat 50. udało się stworzyć jedynie dwa nowe modele samochodów, które były produkowane aż do początku lat 90. Były to mały samochód Trabant oraz pojazd klasy średniej o historycznej nazwie Wartburg.

Wartburg to jedna z najstarszych niemieckich marek samochodowych

Swoje imię samochód ten otrzymał w 1956 roku jeszcze zanim wymyślono nazwę Trabant. Była ona symbolem związanym z miejscem produkcji w Eisenach – pochodziła od zamku Wartburg położonego w okolicy. Jednocześnie nazwa ta nawiązywała do motoryzacyjnej tradycji tego miasta. Zakłady w Eisenach należały do pierwszej grupy producentów samochodów osobowych w Niemczech, a sama marka Wartburg była najstarsza w kraju. Już w 1898 roku w Eisenach powstał pierwszy pojazd silnikowy Wartburga z motorem spalinowym.

Pierwsza generacja pojazdu Wartburg trafiła na rynek w 1956 roku

Także przy rozwoju pierwszego Wartbugra z NRD konstruktorzy mogli odwołać się do historii. Punktem wyjściowym dla tego pojazdu klasy średniej była stworzona przez producentów z Auto Union (spółki samochodowej założonej w 1932 roku) i zaprojektowana jeszcze przed wojną limuzyna DKW F9. W nowym Wartburgu podwozie uległo wydłużeniu oraz otrzymał on także karoserię według nowego konceptu, natomiast silnik dwusuwowy rozwijał moc do 45 KM (37 kW). Z małymi zmianami pierwsza generacja produkowana w trzech fazach była oznaczona sygnaturami Wartburg 311-313 i występowała jako limuzyna oraz kombi.

Model Wartburga typu coupé i kabriolet

Modele typu coupé i kabriolet, które od 1957 roku pojawiły się w programie produkcyjnym są nie lada rzadkością Podobnie jest w przypadku obdarzonej mocniejszym silnikiem limuzyny Wartburg 1000, wprowadzonej na rynek pod koniec produkowania pierwszej generacji Wartburga. Ze swoim ładnie wyprofilowanym kształtem nadwozia i mocą wynoszącą do 50 km modele coupé Wartburg 313 lub kabriolety z serii Wartburg 311 (wszystkie produkowane w Eisenach) dorównywały zachodniej konkurencji. Jednak kontynuowanie produkcji nie było możliwe z powodu niewystarczającej zdolności produkcyjnej. Coupé i kabriolety Wartburga z powodu niskiej ilości wyprodukowanych egzemplarzy należały później do najbardziej wartościowych klasycznych samochodów ze wschodnioniemieckiej produkcji. Limuzyny i kombi już wówczas, czyli w okresie produkcji, stanowiły prestiżowe obiekty. Dlaczego? Ponieważ zdolność produkcyjna nie mogła nadążyć za popytem, dlatego oferta została zmniejszona.

Wartburg 353 i Wartburg 1.3

Zapotrzebowanie zwiększyło się jeszcze bardziej w 1965 roku wraz z nadejściem modelu Wartburg 353 nowej generacji ze zmodernizowanym podwoziem i nową karoserią. Nadwozie w formie limuzyny i kombi pozostały w skromnej ofercie. Dopiero później zostały stworzone nowe wersje w postaci pick-upa modelu Wartburg 353 Trans, który służył jako pojazd transportowy. W 1988 roku produkcja Wartburg 353 została zawieszona na rzecz modelu Wartburg 1.3. Wyposażony w silnik Volkswagena ostatni model marki Wartburg był w produkcji jeszcze do wiosny 1991 roku.